در آموزه های جرم شناسی سه شکل از پیشگیری مطرح شده است تحت عنوان:
پیشگیری اجتماعی.
پیشگیری وضعی.
پیشگیری کیفری.
هر سه هدف واحدی را دنبال می کنند یعنی ممانعت از بروز رفتارهای خشونت آمیز که شکل اجرای متفاوتی دارند. بدین صورت که برخی از آن ها متوجه بزهکاران بالقوه، برخی ناظر به بزهدیدگان بالقوه و برخی نیز بر محیط پیرامونی خاص متمرکز است. لذا تفکیک آن ها از هم ضروری می باشد.
جلوه های تدابیر پیشگیری اجتماعی به چند صورت ظاهر می شود:
از یک سو با مداخلاتی مواجهیم که محل اجرای آن محله و شهر محل زندگی است. در این خصوص از پیشگیری اجتماعی کلاسیک (پیشگیری اجتماع مدار) صحبت می شود (مبحث اول).
از سوی دیگر برنامه هایی را می توان یافت که گروه هدف آن فرد و خانواده او هستند که در اینجا در زبان جرم شناسی از پیشگیری رشد مدار صحبت به میان می آید یعنی مداخله در مورد عواملی که چنانچه مورد غفلت قرار گیرد فرد دچار بزهکاری زودرس می شود (مبحث دوم).
*توجه*
برای دریافت فصل های دیگر روی لینک زیر کلیک کنید.