مقاله فشار روانی و سالمندی
دسته بندي :
علوم انسانی »
روانشناسی
فشار روانی و سالمندی من هم مثل اکثر شما همیشه بر این باور بوده ام که والدینم تقریبا تحت هیچ نوع فشار روانی قرار ندارند و مادام العمر در کنارم خواهند بود. تصور می کردم که آنها شکست ناپذیر و فناناپذیرند، همیشه حق با آنهاست ، همیشه قادرند خانواده ای را سرو سامان دهند و حمایت کنند و می دانند چه کسی برای چه کاری مناسب است. چقدر در اشتباه بودم! وقتی بزرگ شدم و نگاهی به فرزندانم ونظری به والدینم انداختم، به این نکته دست یافتم که اگر چه آنها نهایت تلاش خود را به کار می بندند، ولی به هر حال آسیب پذیرند و فانی.
سرانجام تلخ این حکایت چنین بود که در سال 1985،در حالی که پدرم در اتاق بیمارستان در آغوشم بود و من می گریستم، آسیب پذیری را در چهره اش دیدم؛ انسانی با ترس ها،ناامنی ها و ضعف های انسانی. مادرم هنوزدر قید حیات است و سعی می کند در این موقعیت ناگوار(پس از فوت پدرم)خودش را سرپا نگه دارد و زندگی جدیدی را با دوستانش شروع کند و خود را با برنامه ها و فعالیت های تازه سرگرم نماید. همانطور که قبلا مطرح شد، این نوع تغییر،فشارزا و ترسناک است و فشار روانی به دنبال دارد.
با نظری به گذشته، می توانم فشارهایی را که والدینم در گذشته و مادرم در حال حاضر تحمل می کند، حس می کنم. البته این قبیل فشارزاها مختص خانواده من نیست. دوران سالمندی سرشار از تغییر و تحول است.وقایع این دوران (بازنشستگی، بیماری، مرگ دوستان، و بستگان، و نا ایمنی مالی) همه مستلزم سازگاری هستند.این وقایع ممکن است فشارزا باشند وتهدیدی برای سلامت و سعادت به شمار آیند.
از سوی دیگر، سالمندی و پیری را حالتی ذهنی توصیف کرده اند. زمانی احساس پیری می کنید، پیر هستید. این حالت می تواند برای برخی 30 سالگی و برای برخی در 65 سالگی اتفاق بیفتد و برای کسانی که «قلبی جوان دارند» هرگز فرا نرسد، بسته به اینکه بر بخش های فشارزا تمرکز کنید یا برابعاد خوشایند و مطلوب سالمندی. شما می توانید به دلیل بازنشسته شدن به حال خود تاسف بخورید، یا از اینکه فرصتی یافته اید تا صرف نوه ها یتان کنید، خوشحال باشید. بدیهی است که انتخاب این دیدگاه و کانون توجه، به تک تک ما بستگی دارد. آری، انتخاب با ماست که به کدام بعد بیشتر توجه کنیم.
مادرم برای سالهایی که در کنار پدرم زندگی کرده بود، شکرگذار است. اغلب، در مورد بذله گویی های به یاد ماندنی پدرم در محافل و مجالس خانوادگی سخن می گوییم. بدیهی است که لحظاتی هم گریه می کنیم، ولی معمولا با زندگی کنار می آییم و دندان روی جگر می گذاریم، زیرا برای داشتن سلامت و سعادت هیچ راه دیگری نداریم.
در این فصل، طرق شناسایی و کنترل فشار زاهای مرتبط با پیری بررسی میشود. خواهیم دید که برخی فشار زاها قابل پیش بینی و پیامدهای آنها تقلیل یافتنی هستند و برخی فشار زاها (که کمتر قابل پیش بینی هستند) می توانند طوری ادراک شوند که خطرات بالقوه آنها کمتر گردد. در نهایت خواهیم دید که پیری میتواند به اندازه سالهای جوانی مثبت و خوشایند باشد (البته اگر بخواهیم) ، در صورتی که بتوانیم مهارت های کنترل فشار روانی راکه در این کتاب (به ویژه این فصل) ارائه شده اند، به کار ببندیم.
توصیف سالمندی
در سال 1900،تعداد افراد بالای 65 سال آمریکایی کمب بیشتر از سه میلیون نفر (9/3 درصد جمعیت) بود. در سال 1990،بیش از 31 میلیون (4/12درصد جمعیت) و در آغاز 1998، بیش از 34 میلیون (7/12 درصد) شهروند امریکایی بالای65 سال داشتند[1] در سال 1998، چهار میلیون و 700 هزار نفر در فاصله سنی 80تا84، 12 میلیون و 600 هزار نفر در فاصله سنی 85تا89و حدود یک میلیون و 100 هزار نفر در فاصله سنی 90تا 94سال، و حدود 324هزار نفر در فاصله سنی 95تا99بودند و حدود 39 میلیون و 400 هزار نفر وتا سال 2050، حدود 78 میلیون و 900 هزار شهروند آمریکایی بیشتر از 65
سال خواهند داشت.